Mάνατζερ που προάγονται σε ηγετικούς ρόλους ενώ δεν έχουν καμία δουλειά εκεί. Σίγουρα το έχεις ακούσει ή ακόμα και να το έχεις αντιμετωπίσει στην καριέρα σου. Η ηγεσία επιδεικνύεται μέσω των ικανοτήτων, όχι μέσω της συμπεριφοράς ή των προσωπικών προτιμήσεων.

Χρειάζονται συγκεκριμένες ικανότητες και δεξιότητες για να ηγηθείς μιας ομάδας, μικρής ή μεγάλης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η σημαντικότερη απόφαση που θα λάβει ένας οργανισμός είναι τα άτομα που θα λάβουν διευθυντικές θέσεις. Τα λάθος άτομα στις λάθος θέσεις είναι ένας από τους βασικότερους λόγους που αξιόλογοι και ταλαντούχοι εργαζόμενοι εγκαταλείπουν τις εργασίες τους.

Ποια είναι τα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι κάποιος δεν είναι κατάλληλος για να ηγηθεί;

Διευθυντές που φροντίζουν μόνο τον εαυτό τους (κοινώς… την πάρτη τους)
Οι μάνατζερ αυτοί δεν ενδιαφέρονται για την εκπλήρωση της εταιρικής αποστολής ή την ευθυγράμμιση των στόχων της ομάδας με τους στόχους της εταιρείας. Ενδιαφέρονται μόνο για την ατομική τους απόδοση και την απόκτηση του ετήσιου μπόνους.

Ναρκισσιστικές τάσεις
Αυτός ο διευθυντής συχνά υποτιμά τη δουλειά ενός μέλους της ομάδας και μπορεί ακόμη και να γελοιοποιεί το προσωπικό στις συναντήσεις. Όταν χρειάζεται κάτι από σένα, μπορεί να γίνει απειλητικός. Μπορεί επίσης να σε κάνει να αμφισβητήσεις τον εαυτό σου και την αξία σου στην εταιρεία.

Αντιμετωπίζει τους ανθρώπους σαν αριθμούς
Στις δομές εξουσίας από πάνω προς τα κάτω, οι εργαζόμενοι θεωρούνται αντικείμενα ή έξοδα και δεν υπάρχει ιδιαίτερη μέριμνα για την ευτυχία ή την ευημερία τους, δεδομένου ότι το κίνητρο για την πρόσληψή τους ήταν καθαρά η παραγωγικότητα και το κέρδος. Σε αυτά τα περιβάλλοντα, υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι οι ηγέτες επιδεικνύουν συμπόνια και ενσυναίσθηση βλέποντας τους εργαζόμενους ως πολύτιμα ανθρώπινα όντα. Ως αποτέλεσμα, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν υψηλά επίπεδα άγχους, λείπουν συχνά από την εργασία τους και νιώθουν επαγγελματική εξουθένωση.

Πάρα πολύς έλεγχος
Ένα εργασιακό περιβάλλον είναι καταπιεστικό και ασφυκτικό, όταν οι διευθυντές θέλουν τον έλεγχο όλων των αποφάσεων. Τέτοιοι διευθυντές δεν εμπιστεύονται την ομάδα, οπότε τα σημαντικά καθήκοντα σπάνια ανατίθενται σε άλλους. Δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου χώρος για ομαδική συζήτηση ή συνεισφορά, επειδή το στυλ διοίκησης είναι αυταρχικό, γεγονός που περιορίζει τη δημιουργικότητα και την επιθυμία της ομάδας να μάθει νέα πράγματα.

Παίρνουν τα φώτα της δημοσιότητας από την ομάδα
Η ομάδα συνθέτει ένα θαυμάσιο προϊόν και ο πελάτης είναι ευχαριστημένος με τα αποτελέσματα. Και τότε τι συμβαίνει; Ο διευθυντής παίρνει όλα τα εύσημα. Κανένας έπαινος για την ομάδα, κανένας εορτασμός της επιτυχίας όλων, καμία αναγνώριση των μελών της ομάδας για τη συμβολή τους. Αυτός ο τύπος μάνατζερ είναι ο απόλυτος δολοφόνος της δέσμευσης των εργαζομένων.

Αν τυχόν αναγνωρίζεις τα παραπάνω στοιχεία στον διευθυντή σου ή σε κάποιον ανώτερό σου δώσε προσοχή. Κάνε το καλύτερο που μπορείς, αλλά αν δεις ότι παραγκωνίζεσαι ή ότι η εργασία σου δεν αναγνωρίζεται τότε καιρός να ψάξεις για κάτι άλλο.