Είδαμε το «Θέλω να σου κρατάω το χέρι»

Κυριακή απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας, στο Θέατρο Άλφα, κόσμος μαζεμένος να περιμένει την παράσταση. Τα σχόλια ποικίλα, κυρίως θετικά, και οι περισσότεροι μ’ έναν έκδηλο ενθουσιασμό να δουν αν όντως το «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους.

Sold out παραστάσεις για δεύτερη χρονιά και απ’ ότι διαπιστώσαμε κι εμείς, όχι τυχαία. Πρόκειται για μια άκρως ρεαλιστική παράσταση που θέτει πολλά προβλήματα σχέσεων. Πραγματικές καταστάσεις και σκηνικά που πολλοί από εμάς έχουν ίσως ζήσει κάτι παρόμοιο, το πιο πιθανόν να το έχουμε ακούσει από κάποιον φίλο στον κοινωνικό μας περίγυρο.

Ειδικά οι σαραντάρηδες και οι πενηντάρηδες νομίζω ότι αντικατοπτρίζονται πολύ πετυχημένα στην παράσταση αυτή. Σκηνές που σου προκαλούν γέλιο και άλλες αμηχανία, ίσως και λίγο θλίψη. Ατάκες και λόγια που σε κάνουν να σκεφτείς κι εσύ λίγο τον εαυτό σου, τις πράξεις, τη συμπεριφορά σου απέναντι στον σύντροφό σου. Όλοι θέλουμε να έχουμε δίκιο σε μία διαφωνία αλλά συνήθως η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.

Ο Τάσος Ιορδανίδης και η Θάλεια Ματίκα βρίσκονται σ’ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου ημιδιαμονής με φαινομενικό σκοπό την απόλαυση. Την εφήμερη απόλαυση δύο ενηλίκων, που κάνουν ένα διάλειμμα από τις ζωές τους και τα προβλήματά τους.

Συναντήσεις που αντί να αραιώνουν, πληθαίνουν και που σε κάθε συνάντηση τα λόγια αυξάνονται, εμπειρίες μοιράζονται και χαρακτήρες αναδύονται. Το απλό αρχίζει να γίνεται λιγάκι πιο σύνθετο, καθώς γνωρίζονται καλύτερα και ανοίγονται περισσότερο ο ένας στον άλλον.

Οι σύγχρονες σχέσεις τίθονται στο μικροσκόπιο και αναλύονται με γνώμονα την αλήθεια και όχι το ψέμα. Μια αλήθεια που πολλές φορές πονάει… Δεν είναι εύκολο να παραδεχτείς τα λάθη σου και πόσο μάλλον στον άνθρωπο που έχεις επιλέξει να περάσεις τη ζωή σου μαζί του.

Είναι δύσκολο να είσαι πάντα ειλικρινής, να λες αυτό που σκέφτεσαι και αισθάνεσαι, μερικές όμως αυτό είναι απαραίτητο για να δει και ο σύντροφός σου τα πράγματα και από τη δική σου ματιά. Είναι πολύ εύκολο να κρίνουμε τον άλλον, να βάζουμε ταμπέλες και να πιστεύουμε ότι τα ξέρουμε όλα γι’ αυτόν και τον χαρακτήρα του μέσα από μεμονωμένες κινήσεις και σκηνικά.

Ταμπέλες που βάζουμε στους άλλους και ίσως τους επηρεάζουν πολύ περισσότερο απ’ ότι φανταζόμαστε. Λέξεις όπως «αποτυχημένος, άχρηστος, τεμπέλης» λέγονται πολύ εύκολα ορισμένες φορές όμως η επιρροή τους στον ψυχισμό του άλλου μπορεί να είναι τεράστια. Τα λόγια δεν ξεχνιούνται εύκολα, χαράζονται στις μνήμες, οπότε καλό είναι να είσαι σίγουρος πριν τα ξεστομίσεις.

Η αλήθεια μπορεί να σε εκπλήξει, ίσως και να σε συγκινήσει, μπορεί να σε πληγώσει είναι όμως αυτό που όλοι ζητάνε από τη σχέση τους, αλήθεια και ειλικρίνεια. Να είσαι ειλικρινής με τον σύντροφό σου, τόσο στα εύκολα όσο και στα δύσκολα. Μπορεί να μην σου αρέσει αυτό που θα ακούσεις, ίσως να πρέπει να αναλάβεις κι εσύ περισσότερες ευθύνες ή να κάνεις πράγματα που μέχρι πρότινος τα είχε αναλάβει ο σύντροφός σου, όμως στην τελική αυτό είναι το νόημα των σχέσεων, να μπορείς να μοιράζεσαι τα πάντα. Να έχεις μια ανοιχτή επικοινωνία με τον άνθρωπο που έχεις επιλέξει πλάι σου.

Πως ένα τηλεφώνημα μπορεί να σου διαλύσει τον κόσμο σου, να σε κάνει κομμάτια και να χάσεις κάθε ελπίδα. Πως είναι όταν συνειδητοποιείς ότι άλλοι πήραν αποφάσεις για σένα και τη ζωή σου, ενώ εσύ πίστευες ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα για τη σωτηρία της σχέσης σου. Και σαν κερασάκι στην τούρτα όταν μια ηλιαχτίδα φωτός και ελπίδας που έχει αρχίσει να δημιουργείται διαλύεται κι αυτή.

Το φινάλε του έργου δεν είναι αυτό που θα περίμενες, δεν είναι προβλεπόμενο. Δεν παύει όμως να είναι τόσο ρεαλιστικό. Ένα χέρι που περιμένει ανταπόκριση, θα την έχει όμως; Δύσκολη απόφαση το να μείνεις σε μια σχέση με προβλήματα και να προσπαθήσεις και ακόμα πιο δύσκολη να το διαλύσεις και να φύγεις. Σωστό και λάθος σ’ αυτό δεν υπάρχει. Η αλήθεια του καθενός είναι μοναδική και μόνο ο ίδιος μπορεί να κρίνει το μέλλον της σχέσης του.

Αν δεν την έχεις δει ήδη, σου την προτείνουμε ανεπιφύλακτα. Παίζεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και κάθε Κυριακή στις 19:00. Για λίγες ώρες θα ξεχαστείς, θα γελάσεις, θα σκεφτείς με βάση τους πρωταγωνιστές τα δικά σου βιώματα, λάθη και εμπειρίες. Τουλάχιστον εμείς αυτό κάναμε! Συγχαρητήρια στον Τάσο Ιορδανίδη και στη Θάλεια Ματίκα για μια υπέροχη παράσταση!