Αν και είναι μια τροφή που αναφέρεται πολλές φορές από τον Όμηρο στην Οδύσσεια, ως τον καρπό που έδωσε η Κίρκη στο πλήρωμα του Οδυσσέα και το μετέτρεψε σε χοίρους, η κράνα είναι ένας καρπός σχεδόν άγνωστος σε πολλούς. Με πολλές ωστόσο φαρμακευτικές και θεραπευτικές ιδιότητες που συμβάλλουν στην μακροζωία.

Το 2007 ελληνική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Food Chemistry έδειξε ότι τα κράνα έχουν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη D και ανθοκυάνες (ισχυρά φυτικά αντιοξειδωτικά), ακόμη και από τα σμέουρα, τα βατόμουρα και τα φραγκοστάφυλα που ανήκουν στην κατηγορία των υπερτροφών.

Αντίστοιχες μελέτες του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης έδειξαν ότι τα κράνα είναι από τους πιο ισχυρά αντιοξειδωτικούς καρπούς λόγω της περιεκτικότητάς τους σε φλαβονοειδή, ανθοκυάνες και φαινολικά παράγωγα ενώ είναι πλούσια σε σίδηρο, βιταμίνη C, καροτίνη, και τανίνες.

Υπάρχουν παγκόσμια ιστορικά στοιχεία όπου καταγράφεται η θεραπευτική χρήση των κρανών από όλους σχεδόν τους λαούς. Στην Κίνα χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του διαβήτη ενώ οι ινδιάνοι Cherokee για την διάρροια και τους πόνους της μέσης και τους πονοκεφάλους καθώς έχει έντονη αναλγητική και καταπραϋντική δράση.
Μάλιστα παλαιότερα τη χρησιμοποιούσαν κατά της διάρροιας, της δυσεντερίας ακόμη και της ελονοσίας ενώ πρόσφατα διαπιστώθηκαν και ιδιότητες κατά της παχυσαρκίας.

Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να αποξηραίνουμε τους καρπούς και να φτιάχνουμε λικέρ και μαρμελάδες, όμως ως καρπός θεωρείται υπερτροφή και μπορεί να καταναλωθεί χωρίς επεξεργασία.

Τα κράνα τα βρίσκουμε αυτοφυή στη χώρα μας σε δασικές περιοχές, ενώ τα τελευταία χρόνια καλλιεργούνται σε πρωτοποριακές καλλιέργειες οι οποίες μάλιστα επιδοτούνται από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

163