Πολλές φορές η εμφάνιση έντονου πόνου χαμηλά στην κοιλιά, αλλά ακόμη και στη μέση ή στα πόδια και η ανωμαλία της περιόδου μπερδεύουν τις γυναίκες κάνοντας τες να πιστεύουν ότι πρόκειται για κάτι παροδικό ή ότι μπαίνουν σε εμμηνόπαυση.
Κι όμως, σε πολλές περιπτώσεις πίσω από αυτά τα απλά συμπτώματα , κρύβονται τα ινομυώματα που «τρυπώνουν» στη μήτρα της γυναίκας και την ταλαιπωρούν.
Ο Μαιευτήρας, Γυναικολόγος Χειρουργός και Ομοιοπαθητικός Ευάγγελος Γκικόντες ξεκαθαρίζει το τοπίο.

Τα ινομυώματα, όπως λέγονται επιστημονικά τα σφαιρίδια που αποτελούνται από λείες μυϊκές ίνες και ινώδη ιστό είναι ογκίδια, όχι όμως κακοήθη, που αναπτύσσονται στη μήτρα χωρίς να γνωρίζει κανείς γιατί ακριβώς. Θετική επίδραση στην αύξηση των ινομυωμάτων ή λειομυωμάτων έχουν, πάντως, οι ορμόνες. Όσο για την αντιμετώπισή τους, κάθε περίπτωση έχει και το δικό της τρόπο θεραπείας, που θα συστήσει ο γυναικολόγος.
Συνήθως τα ινομυώματα είναι στρογγυλά και διαχωρίζονται από το γύρω ιστό της μήτρας. Μπορεί να βρίσκονται είτε μέσα στο σώμα της μήτρας ή στην εξωτερική της επιφάνεια ή να κρέμεται από ένα μίσχο. Επίσης, μπορεί να αναπτυχθεί στον τράχηλο.

Το ινομύωμα δεν χτυπάει πάντα «καμπανάκι»

Ακόμη και πολύ μεγάλα ινομυώματα μπορεί να μην γίνουν αντιληπτά από τη γυναίκα, ιδίως εάν είναι παχύσαρκη. Η εκδήλωση ή όχι συμπτωμάτων εξαρτάται από το σημείο όπου έχει αναπτυχθεί το ινομύωμα, από το πόσο μεγάλο είναι, καθώς κι από το εάν η γυναίκα είναι έγκυος ή όχι.
Συνήθως όμως, οι μισές από τις περιπτώσεις εμφάνισης ινομυωμάτων εκδηλώνουν προειδοποιητικά συμπτώματα.

Ασυνήθιστη αιμορραγία από τη μήτρα είναι δείγμα ινομυώματος

Συχνά η γυναίκα μπορεί να έχει πιο μεγάλη περίοδο (μηνορραγία), αλλά και σταγόνες αίματος πριν από την περίοδο, όπως και αίμα ενδιάμεσα της περιόδου.
Άλλο σύμπτωμα είναι ο πόνος, αν το ινομύωμα κρέμεται από μίσχο που θα συστραφεί. Επίσης, μεγάλα ινομυώματα που πιέζουν τα νεύρα προκαλούν πόνο στα πόδια ή στη μέση.
Μαζί με αυτά συχνά παρατηρούνται και γενικά συμπτώματα στον οργανισμό, με κυριότερα το πρήξιμο των ποδιών, την ακράτεια ούρων ή τη συχνοουρία και τη δυσκοιλιότητα.
Το ινομύωμα μπορεί, επίσης, να προκαλέσει αυτόματη έκτρωση. Στη διερεύνηση της στειρότητας θα πρέπει πάντοτε να λαμβάνουμε υπόψη την ύπαρξη ενός ινομυώματος».
Τα πρώτα ανησυχητικά συμπτώματα θα σας φέρουν στο ιατρείο του γυναικολόγου για διάγνωση μέσα από εξέταση ή υπερηχογράφημα. Το ινομύωμα, επίσης, μπορεί να εντοπιστεί κατά το τεστ Παπανικολάου.

Είναι επικίνδυνο το ινομύωμα, όταν εμφανιστεί στην εγκυμοσύνη;

Επ’ ουδενί δεν είναι αυτό λόγος έκτρωσης. Εγκυμονούσες με μεγάλα ινομυώματα έχουν πάει πολύ καλά. Υπάρχουν πολύ λίγες περιπτώσεις, κατά τις οποίες μπορεί να ενδείκνυται να συστήσουμε στη γυναίκα έκτρωση κατόπιν ινομυώματος. Συστήνουμε όμως στις γυναίκες που έχουν ινομύωμα να αποφεύγουν τη λήψη ορμονών και αντισυλληπτικών από το στόμα.

Όταν τα ινομυώματα δεν ξεπερνούν τα δύο-τρία, ο γυναικολόγος θα προχωρήσει στην αφαίρεση της (ινομυωματεκτομή). Σε περιπτώσεις που η μήτρα είναι γεμάτη ινομυώματα και η αφαίρεση είναι ιδιαίτερα δύσκολη, θα αφαιρεθούν τα μεγαλύτερα και τα μικρότερα θα παραμείνουν.

Σε περίπτωση, πάντως, που τα ινομυώματα δεν προκαλούν ενοχλητικά συμπτώματα στη γυναίκα, μπορούμε να τα παρακολουθήσουμε, ελπίζοντας πως με την εμμηνόπαυση θα μικρύνουν, όταν οι ορμόνες της γυναίκας ελαττωθούν.

Μπορεί το ινομύωμα να εξελιχθεί σε καρκίνο;

Η απάντηση είναι όχι, αν κι αυτή η απάντηση δεν είναι απόλυτα ακριβής. Μερικές φορές έχει τεθεί η διάγνωση ινομυώματος σε καρκίνο. Σε γυναίκες που έχουν ινομυώματα υπάρχει αυξημένο ποσοστό ανευρέσεως ενδομητριακών πολυπόδων.

Όποτε, μια γυναίκα με τέτοια ζητήματα καλό είναι να παρακολουθεί συστηματικά την εξέλιξή τους και να συμβουλεύεται τον γιατρό της.