Είδαμε την πολυσυζητημένη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, το «Poor Things», και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι μας εξέπληξε ευχάριστα. Είναι μια πολύ ιδιαίτερη ταινία, με πολλά νοήματα, για όσους θέλουν να τα δουν και να τα παραδεχτούν βέβαια. Το μόνο σίγουρο ότι δύσκολα θα έχεις ξαναδεί κάτι παρόμοιο.

Από πλευράς σκηνοθεσίας, φωτογραφίας και σκηνικών η ταινία αυτή θα σε ενθουσιάσει. Η ερμηνεία της Emma Stone απλά καθηλωτική! Ο William Dafoe σ’ έναν πολύπλοκο ρόλο που θα σου προκαλέσει ανάμεικτα συναισθήματα. Η ταινία σε ταξιδεύει σ’ έναν άλλο κόσμο και παράλληλα σε έχει καθηλωμένο στο τώρα και στο σήμερα.

poor things_3

Η ιστορία ξεκινάει με την εικόνα μιας εγκύου που αυτοκτονεί. Δυνατή σκηνή που σου κεντρίζει αμέσως το ενδιαφέρον. Ένας τρελός επιστήμονας βρίσκει το άψυχο πτώμα της και διενεργεί ένα πρωτοπόρο για την εποχή πείραμα και της ξαναδίνει ζωή, χωρίς όμως εκείνη να θυμάται τίποτα από την παλιά της ζωή. Έπειτα ο θεατής παρακολουθεί την ιστορία της γυναίκας αυτής, που αρχικά φαίνεται να έχει κάποια κινητικά και νοητικά προβλήματα και πώς αυτή εξελίσσεται στο βάθος χρόνου. Η γυναίκα αυτή αρχικά εγκλωβισμένη αρχίζει να αποκτά εμπειρίες και να δέχεται διάφορα ερεθίσματα από το εξωτερικό της περιβάλλον. Οι αλλαγές αυτές την μεταμορφώνουν και την εξελίσσουν ως άνθρωπο.

poor things_5

Παράλληλα με τη δική της ζωή βλέπουμε και τις ζωές διάφορων αντρών που την περιβάλλουν και πως αυτοί καθορίζουν (ή προσπαθούν να καθορίσουν) ορισμένα στάδια και πτυχές της ζωής της. Στο ταξίδι της έρχεται αντιμέτωπη με ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων, οικονομικού και κοινωνικού επιπέδου. Ο καθένας από αυτούς αφήνει πάνω της το στίγμα του με διαφορετικό τρόπο.

Το πρώτο μέρος της ταινίας είναι ασπρόμαυρο, κάτι που σου προκαλεί μια αρχική εντύπωση, μέχρι να προχωρήσει η ταινία και να καταλάβεις τον λόγο της αντιπαράθεσης μεταξύ του ασπρόμαυρο και του έγχρωμου. Τα πρίσματα που ορισμένες φορές καθορίζουν τη ζωή μας.

Καθώς η ταινία οδεύει προς το τέλος αρχίζει να γίνεται κατανοητό στον θεατή το τι ώθησε αυτή την γυναίκα στην αυτοκτονία, τους φόβους και τα άγχη της. Η φαινομενικά τέλεια ζωής της είχε ρωγμές που δεν μπορούσαν να κλείσουν.

Ένα από τα πολύ έντονα μηνύματα της ταινίας είναι ότι τους ανθρώπους πρέπει να τους αφήνεις ελεύθερους να εξελιχθούν, να δοκιμάσουν πράγματα και να μάθουν τα μαθήματά τους. Το να κρατάς κάποιον «φυλακισμένο» δεν οδηγεί πουθενά. Όποιος είναι να γυρίσει σε σένα θα το κάνει, ανεξάρτητα από την πορεία της ζωής του.

Ορισμένες σκηνές της ταινίας μπορεί να θεωρούν προκλητικές, είναι όμως πολύ αληθινές. Μέσα από έναν σχετικά απλοϊκό τρόπο αναφέρονται και παρουσιάζονται ορισμένες από τις μεγαλύτερες αλήθειες της ζωής.

Το φινάλε ανατρεπτικό μ’ ένα αίσθημα δικαίωσης! Γενικά μια ταινία που αξίζει να παρακολουθήσεις και να διαμορφώσεις την δική σου άποψη! Σου την προτείνουμε, ειδικά για ωραία έξοδο σαββατοκύριακου…