Ως γονείς, θέλουμε τα παιδιά μας να είναι ανθεκτικά και να αντέχουν να αντιμετωπίσουν κάθε πρόκληση. Αλλά όταν το παιδί σου παραπονιέται ότι μισεί το μπάσκετ ή λέει ότι δεν θέλει να κάνει πια χορό (αμέσως μετά την επένδυση σε καλσόν, κορμάκια και ειδικά παπούτσια, φυσικά), πρέπει να το αναγκάσεις να συνεχίσει το άθλημα ή τη δραστηριότητα;

Γενικά είναι φυσιολογικό να επιτρέψεις στο παιδί σου να σταματήσει μια δραστηριότητα, με την προϋπόθεση ότι αυτό δεν γίνεται αμέσως μετά από ένα παιχνίδι που δεν πήγε καλά ή μια απογοητευτική προπόνηση. Aκόμα και πολλοί ενήλικες δυσκολεύονται να επιμείνουν σε κάτι καινούργιο, ειδικά όταν νιώθουν ανασφαλείς, όχι αρκετά καλοί ή βρίσκονται έξω από τα νερά τους. Κι αν αυτό ισχύει για τους ενήλικες που έχουν μια ωριμότητα και μια κατανόηση του πώς η προσπάθεια ανταλλάσσεται με αποτελέσματα, φαντάσου πόσο πιο δύσκολο είναι αυτό για τα μικρά παιδιά! Δεν έχουν την εμπειρία ζωής για να γνωρίζουν πώς λειτουργούν όλα αυτά.

Δίνοντας μια ευκαιρία

Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε φορά που το παιδί σου δεν έχει όρεξη να κάνει κάτι, πρέπει να το αφήνεις να ξεφύγει. Τα παιδιά μπορούν να επωφεληθούν από το να νιώθουν άβολα. Παρόλο που μπορεί να μην είναι τα καλύτερα σε κάτι από την αρχή, η αυτοπεποίθηση που προκύπτει από την κατάκτηση ή έστω τη μικρή βελτίωση σε μια δραστηριότητα μπορεί να αξίζει τον κόπο.

Μερικές φορές μια μικρή ενθάρρυνση για να το ξαναδοκιμάσουν είναι κατάλληλη. Οι γονείς θα πρέπει να εξετάσουν την ιδιοσυγκρασία του παιδιού και τον λόγο για τον οποίο η δραστηριότητα δεν το ικανοποιεί πριν εγκαταλείψουν την προσπάθεια. Φυσικά αν το παιδί συνεχίζει μια δραστηριότητα για πολύ καιρό και δεν προοδεύει ή δεν του αρέσει, τότε καλό είναι να το αφήνει και να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό.

Επιθυμία του παιδιού ή δική σου;

Στο ντοκιμαντέρ του Netflix «Beckham», η μητέρα του David Beckham αφηγείται ότι έβλεπε τον σύζυγό της να τον υποβάλλει σε ατελείωτες ασκήσεις προκειμένου να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Αλλά ακόμη και αν εσύ δεν προσπαθείς να βάλεις το παιδί σου στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πολλοί γονείς όμως μπορεί να μπουν στον πειρασμό να πιέσουν το παιδί τους να πετύχει σε ένα άθλημα ή μια δραστηριότητα. Αυτό συμβαίνει συχνά όταν οι γονείς προσπαθούν να περάσουν τα δικά τους ανεκπλήρωτα όνειρα στα παιδιά τους. Για σκέψου μήπως το κάνεις κι εσύ, ίσως ασυνείδητα;

Τα μικρά παιδιά δεν έχουν ακόμη τη συναισθηματική ωριμότητα για να κατανοήσουν την ανταλλαγή χρόνου και προσπάθειας για ένα αποτέλεσμα. Κάπου στην ηλικία των 10 ετών φτάνουν σε αυτή την κατανόηση, και από εκεί και πέρα έχει περισσότερο νόημα να κάνεις μαζί τους συζητήσεις για τη δέσμευση και το να ολοκληρώνουν κάτι , καθώς και για τη σκληρή προπόνηση και το να πιέζουμε τον εαυτό μας περισσότερο. Όταν τα παιδιά είναι μικρότερα θα πρέπει να συμμετέχουν σε δραστηριότητες που είναι γεμάτες χαρά, παιχνίδι και διασκέδαση. Η δουλειά σου ως γονέας είναι να μεγαλώσεις ανθεκτικά παιδιά, όχι σκληραγωγημένα.

Άφησε το παιδί σου να έχει την άποψή του

Μια άλλη στρατηγική που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι γονείς είναι να τα ελέγχουν τα παιδιά τους σε τακτά χρονικά διαστήματα για να δουν αν εξακολουθούν να επωφελούνται από τις εξωσχολικές τους ασχολίες. Ρώτησέ τα αν εξακολουθούν να αποκομίζουν κάτι από τη δραστηριότητά τους. Αν η απάντηση που θα πάρεις είναι αρνητική, συζητήστε το και αποφασίστε μαζί να πρέπει να συνεχιστεί ή όχι. Για τα μικρά παιδιά μπορείς να τα ενθαρρύνεις να δοκιμάσουν όλα τα είδη διαφορετικών πραγμάτων και να δεις τι εξάπτει τη φαντασία και το ενδιαφέρον τους.

Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, είναι πιο σωστό να έχουν τη δική τους άποψη όταν πρόκειται να επιλέξουν δραστηριότητες και ασχολίες, ίσως με λίγη ενθάρρυνση από τους γονείς για να επιμείνουν στις πιο δύσκολες φάσεις. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, είναι φυσιολογικό να έχεις προσδοκίες για τα παιδιά σου σχετικά με την ανάπτυξη καλών συνηθειών υγείας, συμπεριλαμβανομένης της δραστηριότητας και να επιτρέψεις στο παιδί σου να έχει θέση στη συζήτηση για το πώς θα επιτευχθεί αυτό.

Μια μαθησιακή εμπειρία

Αν το παιδί σου πρόκειται να επιμείνει σε μια δραστηριότητα που δεν του αρέσει, αυτό θα πρέπει να είναι μια ευκαιρία να εξασκηθεί στην προσαρμογή, η οποία αποτελεί προάγγελο της ανθεκτικότητας. Αλλά για ορισμένα παιδιά, αυτή η διαδικασία τα καταβάλλει πολύ συναισθηματικά και μπορεί να έχει τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να το επιμείνεις μόνο αφού εξετάσεις προσεκτικά την κατάσταση και τις ατομικές ανάγκες του παιδιού σου, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας, της ιδιοσυγκρασίας του και του τι άλλο συμβαίνει στη ζωή του.

Κάνε μια δύσκολη εμπειρία καλύτερη συζητώντας με τον προπονητή ή τη δασκάλα του για να αλλάξει κάτι ώστε να λειτουργεί λίγο καλύτερα για το παιδί σου. Διαφορετικά, ίσως είναι καιρός να προχωρήσετε παρακάτω. Σκέψου ότι είναι πιο πιθανό το παιδί σου να δοκιμάσει κάτι νέο επειδή γνωρίζει ότι δεν θα αναγκαστεί να το συνεχίσει αν δεν του ταιριάζει.

Γενικά μάθε να εμπιστεύεσαι το παιδί σου, από μικρή ηλικία, δίδαξέ του την εμπιστοσύνη και έχε τα μάτια σου ανοιχτά στο περιβάλλον του. Άκουσέ το και επιλέξτε μαζί μια λύση όταν σου πει ότι θέλει να σταματήσει μια δραστηριότητα ή ένα χόμπι.