Η βδομάδα των γιορτών ξεκίνησε κι εσύ ίσως ξεκίνησες σήμερα την μέρα σου με το άγχος και την ανησυχία για να προλάβεις τους πάντες και τα πάντα. Παιδιά, σύντροφος, γονείς, δουλειά, σπίτι, υποχρεώσεις, δώρα. Νιώθεις ότι όλη μέρα είσαι διαθέσιμη για όλους και όταν έρχεται η στιγμή να σταθείς για λίγο στον εαυτό σου, δεν έχει μείνει τίποτα. Η κούραση δεν είναι απλώς σωματική, είναι βαθιά, μπαίνει στο μυαλό, στη διάθεση, στην υπομονή σου. Αν νιώθεις ότι έχεις αναλάβει τον ρόλο της δυνατής για όλους, είναι λογικό κάποια στιγμή να λυγίζεις μέσα σου. Ειδικά αυτή την περίοδο το συναίσθημα αυτό, μπορεί να γίνει πολύ έντονο.

Το πρώτο σημαντικό βήμα είναι να αναγνωρίσεις ότι η κούραση σου είναι αληθινή. Δεν είσαι υπερβολική, δεν είσαι αδύναμη, δεν ισχύει το ότι «δεν τα καταφέρνεις αρκετά». Όταν φροντίζεις συνεχώς τους άλλους χωρίς να σταματάς για να γεμίσεις τις δικές σου μπαταρίες, είναι αναπόφευκτο να καταρρέει σιγά σιγά η ενέργειά σου. Το σώμα και το μυαλό σου σου στέλνουν σήματα, όχι για να σε κατηγορήσουν, αλλά για να σε προστατέψουν.

Στην καθημερινότητα η κούραση όταν φροντίζεις όλους μοιάζει ύπουλη. Λες στον εαυτό σου απλώς είναι μια δύσκολη μέρα, απλώς αυτή την περίοδο έχει πολλά, απλώς να περάσει κι αυτό. Όμως αυτό το απλώς επαναλαμβάνεται μήνες και χρόνια. Ξυπνάς κουρασμένη, λειτουργείς στον αυτόματο, εκνευρίζεσαι πιο εύκολα, ξεχνάς πράγματα, δεν έχεις διάθεση για τίποτα που είναι μόνο για εσένα. Κάποιες φορές μπορεί να φτάνεις στο σημείο να θυμώνεις με τους ανθρώπους που αγαπάς επειδή νιώθεις ότι όλοι ζητάνε κάτι από εσένα και κανείς δεν βλέπει πόσο εξαντλημένη είσαι.

Η διαχείριση της κούρασης δεν σημαίνει να σταματήσεις να φροντίζεις τους άλλους. Σημαίνει να σταματήσεις να αποκλείεις τον εαυτό σου από τη φροντίδα. Δεν θα μπορέσεις ποτέ να δώσεις πραγματικά αν δεν έχεις κρατήσει κάτι και για εσένα. Η φροντίδα που προσφέρεις χάνει την ποιότητά της όταν εσύ είσαι στα όριά σου. Το να λες ναι σε όλους και όχι σε εσένα δεν είναι καλοσύνη, είναι ένας σίγουρος δρόμος για εξουθένωση.

Ένας πρακτικός τρόπος να αρχίσεις να αλλάζεις την κατάσταση είναι να σταματήσεις να βλέπεις την ξεκούραση σαν πολυτέλεια. Η ξεκούραση είναι ανάγκη, όχι βραβείο επειδή τα έκανες όλα τέλεια. Μπορείς να ξεκινήσεις βάζοντας μικρά όρια μέσα στη μέρα σου. Δέκα λεπτά που είναι μόνο δικά σου, χωρίς τηλέφωνα, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς σκέψεις του τύπου τι πρέπει να κάνω μετά. Μπορεί να είναι ένα τσάι στο μπαλκόνι, ένα μικρό περπάτημα, λίγη ήρεμη αναπνοή στο υπνοδωμάτιο. Δεν είναι χάσιμο χρόνου, είναι φόρος τιμής στον εαυτό σου.

Εξίσου σημαντικό είναι να μάθεις να ζητάς βοήθεια. Όσο κι αν έχεις μάθει να τα κάνεις όλα μόνη σου, η αλήθεια είναι πως δεν γίνεται να κάνεις τα πάντα για πάντα. Μπορείς να μοιραστείς δουλειές στο σπίτι, να ζητήσεις από τον σύντροφο ή τα παιδιά να αναλάβουν συγκεκριμένα πράγματα, να βάλεις στην εξίσωση έναν άνθρωπο της οικογένειας ή έναν επαγγελματία αν αυτό είναι εφικτό. Το να αναγνωρίσεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια δεν σε κάνει λιγότερο ικανή ή δυνατή, σε κάνει πιο τίμια με τον εαυτό σου.

Κοίτα με ειλικρίνεια το πρόγραμμα σου. Ίσως υπάρχουν πράγματα που κάνεις από συνήθεια ή από ενοχή και δεν είναι πια απαραίτητα. Μπορεί να πιέζεσαι να είσαι σε κάθε κάλεσμα, να προσφέρεις σε κάθε εκδήλωση, να λες πάντα ναι σε κάθε επιπλέον υποχρέωση. Διάλεξε συνειδητά πού θέλεις να δίνεις την ενέργειά σου και πού μπορείς να κάνεις ένα βήμα πίσω. Δεν χρειάζεται να είσαι η άνθρωπος για όλα και για όλους.

Η συναισθηματική κούραση πολλές φορές κρύβεται πίσω από ένα χαμόγελο. Μπορεί να λες είμαι καλά, απλώς είμαι λίγο κουρασμένη, όμως μέσα σου να νιώθεις άδειο βλέμμα, έλλειψη χαράς, ένα βάρος που δεν φεύγει. Αν νιώθεις ότι αυτή η κατάσταση παρατείνεται, αξίζει να μιλήσεις σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Μια συζήτηση με άνθρωπο που μπορεί να σε ακούσει χωρίς να σε κρίνει είναι συχνά το πρώτο βήμα για να αρχίσεις να ανασαίνεις ουσιαστικά.

Θυμήσου ότι δεν είσαι μόνο αυτός ο ρόλος του φροντιστή. Είσαι γυναίκα, άνθρωπος, έχεις ανάγκες, όνειρα, επιθυμίες. Δεν γεννήθηκες απλώς για να καλύπτεις τις ανάγκες των άλλων. Όσο περισσότερο τιμάς τον εαυτό σου, τόσο πιο ουσιαστική γίνεται και η φροντίδα που προσφέρεις. Η διαχείριση της κούρασης όταν φροντίζεις όλους, ξεκινά από το να πιστέψεις βαθιά ότι αξίζεις και εσύ να σε φροντίζουν, ξεκινώντας από εσένα την ίδια. Φρόντισε τον εαυτό σου και πρόσεξε να μην εξαντληθείς αυτή την απαιτητική περίοδο των γιορτών.