Επιτέλους Σαββατοκύριακο! Αυτές οι δύο μαγικές ημέρες της εβδομάδας που τώρα το καλοκαίρι έχουν γεύση από την αλμύρα της θάλασσας και μυρωδιά του αντιηλιακού. Ήρθε λοιπόν η ώρα για μικρές αποδράσεις στις παραλίες, ακόμη κι αν είναι κοντινές, κρυμμένες κάπου στην Αττική.

Πριν από μερικά χρόνια περηφανευόμουν ακόμη για τις 4- 5 απόμακρες, παραλίες της Αττικής που είχαν μείνει αλώβητες από τα πέλματα πολλών ανθρώπων. Κρυμμένες σε μυστικές στροφές των βράχων ανάμεσα στη Βουλιαγμένη και το Σούνιο ή από την άλλη πλευρά της Νέας Μάκρης ως το Μαραθώνα, ήταν οι δικοί μου μυστικοί παράδεισοι.

Και μπορεί σήμερα να μην είναι πλέον τόσο μυστικές και μοναχικές, παραμένουν όμως υπέροχες με κρυστάλλινα καθαρά νερά, βότσαλα και άμμο.

Η μοναδική παραλία ΚΑΠΕ

Όταν μια φίλη, μου είπε πριν από σχεδόν μια δεκαετία για την παραλία ΚΑΠΕ, θυμάμαι ότι πήγα πάνω – κάτω πολλές φορές μέχρι να την βρω. Μόνο μια μικρή ταμπέλα, αν την πρόσεχες, έλεγε κάτι για ΚΑΠΕ, που δεν ήξερα καν τι ήταν. Αυτή η υπέροχη παραλία βρίσκεται λίγο πριν φτάσεις στα Λεγραινά, και υπάρχει ακόμη η πινακίδα «Ιδιοκτησία ΚΑΠΕ».

Ο χωματόδρομος θα σε οδηγήσει σε μια βραχώδη και συνάμα υπέροχη παραλία που τα τελευταία χρόνια απολαμβάνει την πολυτέλεια μια καντίνας. Ένα μυστικό που μου αποκάλυψαν κάποιοι φίλοι από την περιοχή είναι, ότι δίπλα από την παραλία, υπάρχει ένας απόμερος κολπίσκος με αμμουδιά που μπορείς να πας μέσα από τη θάλασσα και πίσω από τα βράχια.

Γενέθλια στο Χάρακα

Πριν από μερικά χρόνια, έψαχνα μια κοντινή παραλία για να διοργανώσω το πάρτι γενεθλίων της Ελεάννας μου στα τέλη Ιουλίου. Κάπου κοντά στην Αθήνα, για να μην ταλαιπωρηθούν οι καλεσμένοι, αλλά χωρίς κόσμο και απαραίτητα με ένα beach bar ή καντίνα για να προμηθευτούμε τα απαραίτητα. Ήθελα πολλά … ξέρω!

Κι όμως, η παραλία του Χάρακα ήταν το ιδανικό μέρος και οι άνθρωποι τόσο περιποιητικοί και ευχάριστοι που κάναμε ένα αξέχαστο πάρτι! Φέραμε την τούρτα μας με τις πεταλούδες, τα κοριτσίστικά ποτηράκια και πιατάκια με τις ασορτί χαρτοπετσέτες, φάγαμε χάμπουργκερ και τούρτα και χορέψαμε στην άμμο.

Μπορεί να μην είναι μια από τις ερημικές πλέον παραλίες είναι όμως ιδανική για παιδιά, καθώς τα νερά δεν είναι πολύ βαθιά. Είναι αρκετά μεγάλη οπότε θα βρεις το δικό σου σημείο κάτω από τι ξαπλώστρες.
Αν πάλι επιμένεις σε κάτι ποιο απομακρυσμένο, συνέχισε το δρόμο μετά το χάρακα με προορισμό προς το Λαύριο και θα συναντήσεις την παραλία των Λεγραινών ψιλή, χρυσαφένια άμμο και λιγότερο κόσμο

Παραλία Αλθέα ή Σκαλάκια

Μετά την Αγία Μαρίνα υπάρχουν μερικές μικρές και προσβάσιμες παραλίες που μπορείς να κατέβεις προσεκτικά τα βράχια και να κολυμπήσεις. Μια από αυτές, η παραλία Αλθέα , απέναντι από τον «Οικισμό Αλθέα» πριν φτάσεις στη Σαρωνίδα, είναι ένας μικρός ήσυχος κολπίσκος με ψηλό βοτσαλάκι.
Αν και είχα περάσει πολλές φορές από εκεί, θυμάμαι ότι τη γνώρισα ένα απόγευμα πριν από 2 καλοκαίρια όταν με πήγε εκεί για μπάνιο η φίλη μου η Ειρήνη.
Η πρόσβαση είναι εύκολη καθώς υπάρχει φροντισμένο, τσιμεντόστρωτο μονοπάτι που οδηγεί σε μια μικρή παραλία που δεν χωράει πολλούς. Μην ξεχάσεις να πάρεις την ομπρέλα σου, νερό και άλλες προμήθειες γιατί δεν υπάρχει τίποτα στην περιοχή. Μέχρι πέρυσι τουλάχιστον!

Τα καλοκαίρια της ζωής μου

Ένα μεγάλο μέρος της ζωής και των καλοκαιριών μου είναι ταυτισμένα με την Σαρωνίδα.
Παραλίες που πρωτογνώρισαν τη θάλασσα τα παιδιά μου, με πολλά παιχνίδια στην άμμο και πολλά ηλιοβασιλέματα. Κι όλα αυτά, γύρω από μια μικρή παραλία, με άμμο που στο τελείωμα της έχει βράχια κι ένα μονοπάτι που ποτέ δεν πήρα για να βγω που βγάζει… Ίσως το κάνω κάποια στιγμή.

Η μικρή αυτή όαση είναι κρυμμένη στο τελείωμα της Σαρωνίδας, περνώντας το κέντρο της και την ανοικτή στροφή αριστερά που την ξέρουν κυρίως οι κάτοικοι της περιοχής. Περνάς κάτω από την διάβαση, που σε βγάζει με ασφάλεια στην παραλία και απλώνεται μπροστά σου. Πρέπει να πάρεις απαραίτητα τη δική σου ομπρέλα γιατί οι δύο μόνο ψάθινες που έχει βάλει ο Δήμος σπάνια είναι ελεύθερες ή άρτιες. Το πρωί μπορείς να βρεις σκιά κάτω από τα βράχια ή τα μεγάλα αρμυρίκια στο τελείωμα της παραλίας.

Η επόμενη παραλία μου

Η Ερωτοσπηλιά στο Πόρτο Ράφτη είναι μια παραλία που δεν έχω πάει ποτέ, αλλά οι «γνωστοί φίλοι», μου έχουν πει ότι δεν πρέπει να την χάσω. Δεν ξέρω πως είναι για να σας την περιγράψω, όμως είναι στα άμεσα σχέδια γι’ αυτό το καλοκαίρι κι ελπίζω να μπει κι αυτή στη λίστα με τις αγαπημένες μου παραλίες.

Καλές βουτιές!