Το Πάσχα πλησιάζει, και οι λαμπάδες αρχίζουν να εμφανίζονται στις βιτρίνες. Όμως, για τους νονούς και τις νονές, το Πάσχα δεν είναι απλώς «η αγορά λαμπάδας», είναι μια ευκαιρία σύνδεσης, μια στιγμή για να δείξουν στο βαφτιστήρι τους ότι δεν είναι απλώς «η νονά που φέρνει τα παπούτσια« ή «ο νονός με το φακελάκι».

Η σχέση του νονού και της νονάς με το παιδί είναι πνευματική, σχεδόν μια «δεύτερη οικογένεια» κι αυτό είναι κάτι που συχνά ξεχνάμε, ειδικά στις μέρες μας που ο χρόνος τρέχει.

Ας ξαναθυμηθούμε λοιπόν τι σημαίνει να είσαι νονός ή νονά, τι να προσφέρεις με νόημα και ποιος είναι ο αληθινός συμβολισμός της λαμπάδας.

Ο ρόλος του νονού: όχι μόνο στο βάπτισμα

Η βάπτιση είναι μόνο η αρχή. Ο νονός ή η νονά καλείται να είναι παρών/παρούσα στη ζωή του παιδιού ως πρόσωπο εμπιστοσύνης, πνευματικής καθοδήγησης, χαράς και σταθερότητας.

  • Δεν χρειάζεται να είσαι «ο τέλειος/ η τέλεια» νονός/νονά, αρκεί να μην είσαι «εποχικός».
  • Πάσχα, γιορτές, γενέθλια, σχολικές στιγμές, μια απλή βόλτα, όλα είναι ευκαιρίες για σύνδεση.

Η λαμπάδα: φως, όχι εμπορική υποχρέωση

Η λαμπάδα δεν είναι «απλώς κάτι που πρέπει να πάρεις». Είναι σύμβολο φωτός, Ανάστασης, πνευματικής φροντίδας. Η παράδοσή της από τον νονό ή τη νονά δηλώνει:

  • «Είμαι δίπλα σου στο φως και στο σκοτάδι.»
  • «Κρατάμε μαζί το φως της πίστης.»
  • «Δεν είμαι μόνο ο ενήλικας που σου παίρνει παιχνίδια, είμαι ο άνθρωπος που νοιάζεται για σένα.»

Είτε πάρεις λαμπάδα με σούπερ ήρωα, είτε χειροποίητη με όνομα, να τη δώσεις με λόγια. Ένα μικρό χαρτάκι με ευχή, μια αγκαλιά, μια κουβέντα που μένει.

Τι μπορεί να προσφέρει ένας νονός ή μια νονά το Πάσχα:

1. Τη λαμπάδα (πάντα)
Φροντισμένη, με ποιότητα, συμβολική ή παιχνιδιάρικη (ανάλογα με την ηλικία).

2. Ένα βιβλίο (εικονογραφημένο, ή με νόημα)
Ανάλογα με την ηλικία: από παραμύθια μέχρι το βιβλίο «Η τέχνη της αγάπης».

3. Πασχαλινά ρούχα ή παπούτσια (αν είναι παράδοση)
Αλλά προτίμησε να ρωτήσεις τι χρειάζεται πραγματικά.

4. Ένα χειροποίητο ή συμβολικό δώρο
Π.χ. ένα βραχιόλι «μάτι», ένα καδράκι με φράση ή κάτι που θυμίζει τη σχέση σας.

5. Χρόνο.
Περπάτημα, παιδική χαρά, ταινία, κουβέντα. Τα παιδιά (ακόμα και οι έφηβοι) θυμούνται στιγμές, όχι αντικείμενα.

Για τους εφήβους/ενήλικες βαφτιστήρια:

Μην το αποφύγεις επειδή «είναι μεγάλος/η πια». Μια ευχή με νόημα, ένα μήνυμα με ειλικρίνεια ή ένα δώρο «που δεν περίμενε κανείς» μπορεί να αναζωπυρώσει ακόμα και μια ξεχασμένη σχέση. Ένα βιβλίο προσωπικής ανάπτυξης, ένα γούρι, ένα δώρο που φωνάζει «είμαι εδώ και σε προσέχω».

Τι μένει τελικά;

Η παρουσία σου. Όχι απαραίτητα η συχνότητα, αλλά η ποιότητα της επαφής. Το παιδί αυτό βαφτίστηκε για να έχει δίπλα του κι έναν άνθρωπο της καρδιάς και της πίστης, πέρα από τους γονείς του. Έναν σύμμαχο στην πορεία του, ένα δεύτερο φάρο φωτός.

Φρόντισε αυτός ο ρόλος να μην ξεθωριάσει σε μια σακούλα με παιχνίδια. Το να είσαι νονός και νονά είναι προνόμιο, όχι αγγαρεία. Γίνε η παρουσία που μένει, όχι το δώρο που ξεχνιέται.