Συνδέεται το άγχος με την υπογονιμότητα;

Γνωρίζουμε ότι η υπογονιμότητα προκαλεί τεράστιο άγχος στα ζευγάρια, οπότε το ερώτημα εδώ είναι γίνεται το άγχος να προκαλεί υπογονιμότητα; Τα περισσότερα είδη, αν τα στρεσάρεις, σταματούν να αναπαράγονται. Επομένως, είναι λογικό το συμπέρασμα ότι το στρες θα μπορούσε να μειώσει τη γονιμότητα.
Αν και έχουν υπάρξει μελέτες σχετικά με τη συσχέτιση μεταξύ στρες και υπογονιμότητας, είναι δύσκολο να διαμορφωθεί μια πλήρης εικόνα για διάφορους λόγους. Οι γυναίκες που μπαίνουν σε έναν κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης με καλή πρόγνωση, είναι δηλαδή 22 ετών και έχουν φραγμένες σάλπιγγες θα είναι λιγότερο στρεσαρισμένες όταν ξεκινούν σε σύγκριση με μια 43χρονη που έχει πολύ χαμηλή AMH (μια ορμόνη που χρησιμοποιείται για την πρόβλεψη της μάζας των ωοθηκών. Επομένως, δεν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί τις πληροφορίες, αυτές καθαυτές που αναφέρονται, όσον αφορά την πρόβλεψη των αποτελεσμάτων της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Έρευνες έχουν δείξει ότι όσο πιο αγχωμένες είναι οι γυναίκες πριν ξεκινήσουν έναν κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να μείνουν έγκυες. Αν όμως οι ασθενείς με υπογονιμότητα υποβληθούν σε ψυχολογική παρέμβαση, όπως κάποια είδους θεραπεία, έχουν υψηλότερα ποσοστά εγκυμοσύνης από εκείνες που δεν το κάνουν.
Πολλές γυναίκες που έχουν μπει στη διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης μπορεί να έχουν ακούσει κάτι από τα ακόλουθα «απλά χαλάρωσε και θα μείνεις έγκυος» ή «χάσε βάρος, πάρε βάρος, παραιτήσου από τη δουλειά σου, ξεκίνα τη δουλειά σου….». Η βάση όλων αυτών των ισχυρισμών είναι ότι η εκάστοτε γυναίκα κάνει κάτι λάθος και ότι το επίπεδο του άγχους της προκαλεί ξεκάθαρα την υπογονιμότητά της, κάτι που είναι τουλάχιστον προσβλητικό.
Ο αντίκτυπος αυτός στην ψυχική υγεία μπορεί να είναι καταστροφικός. Ένας σημαντικός αριθμός ασθενών που υποβάλλονται σε θεραπεία υπογονιμότητας έχει κλινικά επίπεδα κατάθλιψης και άγχους, κάτι που αφορά τόσο τους άντρες όσο και τις γυναίκες.
Η υπογονιμότητα στους ανθρώπους επηρεάζει κάθε τομέα της ζωής τους. Επηρεάζει τη σχέση τους με τους συντρόφους τους, επηρεάζει τη σεξουαλική τους ζωή, τη σχέση τους με την οικογένεια και τους φίλους τους, τη δουλειά τους, καθώς και την οικονομική τους ασφάλεια και τη σχέση τους με τον Θεό.
Παρόλο που η υπογονιμότητα είναι αρκετά συχνή (περίπου 1 στους 6 παγκοσμίως θα έχει πρόβλημα να μείνει έγκυος), πολλοί άνθρωποι υποφέρουν σιωπηλά. Στην πραγματικότητα, έρευνες έχουν δείξει ότι τα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους στα άτομα με υπογονιμότητα είναι αντίστοιχα με εκείνα των ατόμων που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο. Και, σαν να μην έφτανε αυτό, οι γυναίκες κατηγορούνται συχνότερα, παρόλο που η ανδρική υπογονιμότητα ευθύνεται για περισσότερο από το 50% των προβλημάτων σύλληψης σε ετερόφυλα ζευγάρια.
Υπάρχουν όμως τρόποι να ανακτήσεις τη δύναμή σου και να αποκτήσεις έναν έλεγχο της ψυχικής σου υγείας. Μερικές στρατηγικές ενσυνειδητότητας που μπορείς να χρησιμοποιήσεις είναι οι ακόλουθες:
- Εισήγαγε μια στρατηγική χαλάρωσης στην καθημερινή σου ρουτίνα. Είτε πρόκειται για γιόγκα ή διαλογισμό μια μορφή χαλάρωσης θα σε βοηθήσει να μειώσεις το επίπεδο του καθημερινού άγχους.
- Μάθε κάποιες γνωστικές στρατηγικές για να καταπολεμήσεις την κατάθλιψη και το άγχος. Μάθε να αμφισβητείς τα αρνητικά μοτίβα σκέψης. Αντί να σκέφτεσαι «η υπογονιμότητα είναι δικό μου λάθος» και να το περιτριγυρίζεις συνέχεια στο μυαλό σου, μπορείς να δοκιμάσεις να πεις «κάνω ό,τι μπορώ για να προσπαθήσω να μείνω έγκυος».
- Γίνε μέλος σε μια ομάδας υποστήριξης. Η υπογονιμότητα είναι απίστευτα απομονωτική, οπότε μπορεί να είναι ωφέλιμο να βρεις μια κοινότητα με άλλους ανθρώπους που περνούν παρόμοιες καταστάσεις, είτε διαδικτυακά είτε προσωπικά.
- Εξέτασε τον αντίκτυπο των συνηθειών του τρόπου ζωής στη γονιμότητα και τη διάθεσή σου. Για παράδειγμα, αν καπνίζεις τσιγάρα, τρέχεις μαραθώνιους, πίνεις πολύ αλκοόλ, τότε πρέπει να αλλάξεις τις συνήθειές σου για να αυξήσεις τις πιθανότητές σου να μείνει έγκυος.
Επίσης, είναι σημαντικό να επιλέξεις επαγγελματίες υγείας, που έχουν ως επίκεντρο τον ασθενή. Γιατρούς που συμπεριφέρονται στους ασθενείς τους με ευγένεια, συμπόνια κι ενσυναίσθηση, καθώς αυτή είναι μια πολύ δύσκολη και συναισθηματικά εξαντλητική διαδικασία.
Να θυμάσαι ότι όλα τα συναισθήματά σου είναι έγκυρα, δεν υπάρχουν σωστά και λάθος, όταν μπαίνεις σε μια τέτοια διαδικασία. Να είσαι όσο το δυνατόν πιο ήρεμη γίνεται και να μην απογοητεύεσαι. Γιατί ως γνωστόν, το άγχος δεν βοηθάει πουθενά, και πόσο μάλλον στη διαδικασία σύλληψης!